Een evaluatie

Na een week vakantie is het tijd voor een korte evaluatie. Zeker nu we uit de commentaren lezen dat wij wellicht niet het La Dolce Vita gevoel hebben. Het tegendeel is namelijk het geval. Wij leven hier als Dio a Italia. 's Morgens heerlijk ontbijt, geen agenda, heerlijke koffie en nog een hele dag mooi weer om volop van te genieten. Tussendoor restaurantjes uitzoeken, daar heerlijk genieten van mooie simpele en smaakvolle gerechten en mooie wijnen. Wat wil een mens nog meer? Dat opgeteld bij de spanning in de Borgo, eerst met de relmuizen en nu met het familiedrama de Vries kan het niet anders dan een heerlijke vakantie zijn. Hier geen Erdogan of Geldmuizen, geen slecht kokende pizza bakkers, geen regenbuien en al helemaal geen slechte wijn (alhoewel we daar de afgelopen dagen niet zo heel veel over geschreven hebben in vergelijking met de voorgaande jaren. Maar dat we er niet over schrijven wil niet zeggen dat we daar niets aan doen, jullie kunnen gerust zijn!).

De kap dicht, dat is voor de daklozen onder ons wel een schok hebben we gemerkt. Maar jongens, 35 graden op je bol, zelfs snelheid die geen enkele verkoeling brengt en het gegier van de airco is echt geen pretje. Comfortabel met 21 graden rondrijden terwijl iedereen het uitpuft is ook wel een aangename ervaring.

Om jullie nog even een idee te geven van het La Dolce Vita gevoel het volgende. Dit nieuwe verhaal schrijven we aan de rand van het zwembad, lekker ingesmeerd, Eem koel briesje zo nu en dan over onze minimaal bedekte lijven, koele witte wijn en helder water binnen handbereik en een prachtig uitzicht over de Borgo Vallei. Hebben jullie een beeld?

Maar goed, uiteraard is er gisteren en vanmorgen weer het nodige gebeurd. Gisteren hebben we tussen allemaal Italiaanse families genoten van de traditionele zondagslunch bij Casa Bianca (nee, het is echt een restaurant, niet een prik-kopjes tent....). Gewoon aanschuiven en kijken wat er elke keer weer op je bord beland. Meest lastige keuze is het uitzoeken van de wijn (deze keer onze favoriete Chardonnay van Borgo Maragliano), daarna laat je het maar over je heen komen. En het was wederom fantastisch, we hebben genoten. Thuis gekomen de boeken gepakt en op ons eigen terrasje onder het genot van toch maar weer een witte wijn van de avond genoten.

Vanmorgen vroeg de ree met haar twee nakomelingen gespot vlak voor ons raam. In tweeërlei opzicht een mooie gebeurtenis. Ten eerste is en blijft het prachtig om te zien, moeder met twee kleine bambi's maar ten tweede weten we nu zeker dat (wat eerder nog een discussie was) er geen kleine Bambi ligt te ontbinden bij de ingang maar het nu toch wel degelijk Mevrouw de Vries lijkt te zijn. De zoektocht gisteren heeft overigens weinig meer opgeleverd dan een slip van de Zeeman en een lege doos vaseline. Dit roept alleen nog maar meer vragen op, vanavond tijdens het diner zullen we het in de groep verder bespreken. Nog even geduld tot de ontknoping dus.

Maar het lijkt er overigens ook op dat de relmuizen weer hun opwachting maken. Onze bovenburen hebben vannacht behoorlijk wat gekrabbel en geschuifel gehoord tussen de plafonds bij de badkamer. De plek waar het vorige jaar allemaal is begonnen. We houden ons hart vast, zeker nu we Natasja al weer hebben zien wapperen met het vijgenblad.......

We houden jullie op de hoogte. Allemaal sterkte met het weer, na regen komt zonneschijn en er komt een dag dat het water van Dio op is. Groeten en dank voor jullie reacties, elke keer weer leuk om te lezen.