En al weer eten en drinken
Door: Ans en Fred
Blijf op de hoogte en volg Fred
03 Juni 2011 | Italië, Olmo Gentile
Het lijkt er wel op of onze vakantie aan elkaar hangt van eten en drinken en als je het goed beschouwd dan klopt dat ook wel. Maar waar is anders vakantie voor? Gisteren was het weer geen dag om aan het zwembad te liggen. Van de andere gasten hadden we al verhalen gehoord over een lunchrestaurant waar je echt geen tweede keer ja zou moeten zeggen tegen een voorgerecht omdat je anders het einde niet zou kunnen halen. Wij gereserveerd en na een mooie tocht door de bergen via Bobbio alleraardigst ontvangen door de Pater familias van La Giardinetta. En daar begon het, de antipasti. Via verschillende soorten salami, vitello’s en paprika met tonijn op naar de verschillende lasagna’s. Uiteraard goed vergezeld van een heerlijke streekwijn. Overigens, zelfs de kleinste restaurants hebben een heel uitgebreide wijnkaart, waar je gemiddeld zo’n 60 verschillende wijnen op ziet staan, varierend van €7 tot €50 (maar dan heb je ook wel een Barolo van zo’n twaalf jaar oud). Na de antipasti naar de secundo, het hoofdgerecht. Deze keer konden we kiezen uit een heerlijke tagliatella met een saus naar keuze. Echte huisgemaakte tagliatelle, dus fantastisch. Na het bord tagliatella (we zaten echt al helemaal vol) kwamen ze ons vragen of we nog een tweede hoofdgerecht wilden, iets met vlees………… Dat hebben we maar afgeslagen en zijn direct doorgegaan naar de dolce, fragello con gelato. Zo’n maaltijd hadden we nog nooit gehad, heerlijke smaken, meer dan voldoende en zelfs met een overvloedige hoeveelheid wijn €78 op de rekening. Op het laatst kregen we van Ópa nog een zelfgestookt digestief, behoefde geen probleem te zijn, was maar 0% (Si, Si). Bij het afrekenen vroeg ik nog naar een rozengrappa, en ja hoor vanuit de privé verzameling kwam een heerlijke fles en moesten we gaan proeven. Aardige mensen, de hele familie stond in de keuken, een prachtige ervaring.
Op de terugweg werden we overvallen door een hoosbui, het water stroomde over de bergwegen naar beneden en we dachten even aan het mooie weer in Nederland. Thuis maar een filmpje gekeken en met een volle maag de rest van de avond doorgebracht. Als het lukt zet ik zo nog even twee video’tjes op de site, een indruk van het restaurant (@Michel: kijk maar eens naar de enorme wijnverzameling op de bar) en de poes van Borgo Vallone (ze noemen mij hier al de kattenfluisteraar, tijdens het typen van dit verhaal zitten er drie poezen om mij heen).