Passie en bubbels

Het voorgenomen bezoek aan Gianni en Christina van Fortetta dela Luja stond voor gisteren op de planning. We wilden dat combineren met een wijnproeverij op Borgo Maragliano in Loazzolo, een wijnboer die zich volledig heeft gespecialiseerd in fantastische spumantes. Een mooi vooruitzicht voor de donderdag. Aangezien het weer niet helemaal top was eerst in de late ochtend nog even naar Cortemilla waar we op aanraden van Mario en Vanessa de in de regio heel bekende Bachi’s kochten bij de vele malen onderscheiden banketbakker. Na een espresso doppio en een cappuccino weer terug naar de Borgo om ons voor te bereiden op de wijnproeverij.

Na een enerverende rit richting Loazzolo met prachtige vergezichten aangekomen bij Maragliano. Een prachtig bedrijf waar duidelijk te zien was dat dat de laatste jaren behoorlijk was geïnvesteerd. Dat bleek ook wel uit het verhaal van de vrouw des huizes die ons vertelde dat haar man een aantal jaren geleden de zaak van zijn vader had overgenomen en het over een heel andere boeg had gegooid. Tot hij het overnam (na zijn studie aan de universiteit) leverde zijn vader de druiven van 29 hectare wijnstokken aan de grote wijnproducenten. Zeker geen vetpot maar het zelf produceren was niet meer rendabel geweest. De zoon wilde weer terug naar het zelf produceren maar dan echte kwaliteit en een specialisatie. Zijn vader geloofde in hem alhoewel dat bij de start soms heel moeilijk was als hij zag dat tijdens het groeiseizoen zijn zoon 30% van de druiventrossen afknipte om de rest van betere kwaliteit te krijgen. En het vertrouwen is terecht gebleken. Maragliano maakt nu de meest fantastische spumantes en exporteert 80% van de productie naar het buitenland. Wij zagen pallets klaar staan voor Nederland, Cleveland, Sausalito en Hong Kong. 20% werd verkocht in Italië, dat mocht best wat meer zijn omdat de marges bij de export erg laag zijn.

Na een rondleiding over het bedrijf, een bezoek aan de wijnkelders en het zien lossen van de net geoogste druiven (het wordt een fantastisch wijnjaar want het suikergehalte van de druiven is 13% t.o.v. de normale 11,5 tot 12%) was het tijd voor de proeverij. Van de meest eenvoudige makkelijk drinkbare tot de 3 jaar op fles gegiste rose spumante. In een woord geweldig. Een fantastisch mooi product, gemaakt door een familie waar de passie voor het wijn maken van af spatte. Mooi om dat te zien en te ervaren. Na het kopen van twee doosjes bleek dat het al veel te laat was geworden om nog naar Gianni en Christina te gaan dus dat werd verplaatst naar vandaag en vervolgens gingen we op weg naar Frankino, het restaurant voor de locals in Loazzolo. Uiteraard weer hel verlicht en inderdaad helemaal vol met de plaatselijke bevolking. Geweldig om al die druk gesticulerende mensen aan tafel te zien zitten, allemaal bezig de wereld te verbeteren. Maar toch ook we een volkje dat zo nu en dan heel sjovinistisch kan zijn en de buitenlanders met de nek aan kijkt. Natasje vertelde het verhaal van de ervaring tijdens een Aperitivo op de zondagmiddag. Bij zo’n aperitivo kun je tijdens je drankjes gratis gebruik maken van een buffet. Natasja en haar gasten zagen de Italianen van jong tot met name oud zich storten op het buffet, elkaar wegduwend met de ellebogen om met volgeladen borden weer aan tafel te gaan en zich vol te eten om daarna weer snel voor de tweede en zelfs derde ronde te gaan. Duwend en trekkend maakten zij keer op keer het buffet leeg zodat Natasja en de gasten steeds de spreekwoordelijke hond in de pot vonden. Uiteindelijk lukte het een van de gasten om vier stukjes groente taart te bemachtigen en toen brak de hel los. Wat ze wel niet dacht on zo veel stukjes te nemen, en zeker om ook voor anderen te halen, dat was helemaal niet de bedoeling. Natasja probeerde een en ander toch een beetje uit te leggen door ook op het gedrag van de andere gasten te wijzen maar het werd alleen maar van kwaad tot erger. Het escaleerde zelfs zo erg dat de ober dreigde om er de politie bij te halen. Vraag is dan natuurlijk wat hij tegen de politie zou moeten zeggen (‘We hebben hier een paar Nederlanders die betaald hebben voor een drankje…..?????) maar toch. Het was dat uiteindelijk de eigenaar van het restaurant op het tumult af kwam om de zaak weer tot rust te brengen want anders……..

Vandaag dus maar naar Gianni en Christina om nog een paar flessen le Grive te scoren. Overigens voor de liefhebbers van Grappa onder de lezers. In Cortemilla zit een kleine producent van hele bijzondere Grappa’s. Elke keer dat wij of gasten van Natasja daar komen vraagt hij of we zijn producten niet in Nederland willen verkopen, dat zou voor hem een fantastische stap zijn. Dus voor geïnteresseerden, hier ligt de kans.