Wat kun je je vergissen!

Na gisteravond nog heerlijk gegeten te hebben bij ‘ons’ Oostenrijks restaurant (heerlijke peppersteak en toe hausgemachte chocoladetorte) hebben we vanmorgen afscheid genomen van Greg en de Queen Anne’s Inn. In de regen reden we naar Digby, waar de boot ons naar St. John’s zou brengen. Onderweg kwamen we weer een aantal kleine kerkhoven tegen. Dat verbaast ons elke keer weer, zo maar in the middle of nowhere vind je plotseling een heel klein goed onderhouden grasveldje met zo’n stuk of 50 grafstenen. Een groot aantal daarvan is voorzien van kleurige kunststof boeketten en zien er goed onderhouden uit. Geen kerk of huis in de buurt, zo maar een klein veldje. Daar hebben we er ondertussen al een groot aantal van gezien. Morgen sturen we wel een fotovoorbeeld mee!

De boot was vergelijkbaar met de veerboten richting Zweden. Trailers werden er met lorries ingereden en naast een heel groot aantal personen auto’s gingen er ook nog een aantal complete volgeladen vrachtwagencombinaties mee. Uiteraard een restaurant op het personendek. En daar zagen we weer het gebruikelijke tafereel. Diegenen die nauwelijks een plek konden vinden tussen tafel en stoel hadden weer de meest volgeladen borden. Veel patat met veel ketchup, van vet druipende hamburgers of vis en natuurlijk de real Coke. Hoezo dieet? Hoezo gezond, ik neem er toch ook nog een bak salade bij (die overigens na het openen volledig overgoten wordt met ketchup/mayonaise. Vaak werden deze figuren op hun beurt weer vergezeld van even zo dikke kinderen. Van Tante Dien hadden we al begrepen dat obesitas met name voor de jeugd een gigantisch probleem is en dat men uit alle macht probeert om de mensen een gezondere levensstijl aan te reiken. Maar ja, als je geen faciliteiten maakt voor fietsers en/of voetgangers en je bijna wel gedwongen bent om overal de auto voor te nemen, dan werk je ook in de hand dat de mensen niet of nauwelijks bewegen. Zelfs bij de McDonalds en Tim Hortons zie je nauwelijks mensen binnen zitten. Het is tenslotte soms meer dan 15 meter lopen van de parkeerplaats naar het restaurant. Dus gewoon de drive thru en lekker zitten in de auto!

Aangekomen in St. John’s (na een zeer mistige tocht over de Bay of Fundy van ongeveer 3 uur) op weg naar Woodstock voor ons nieuwe B&B. Een prachtige tocht, door wederom een overweldigend stukje natuur. Heel veel bos, mooie huizen langs de meren en prachtige vergezichten. De provincie New Brunswick waar we ons nu bevinden is duidelijk een stuk welvarender dan Nova Scotia.

En wat kun je je vergissen! Aangekomen bij ons B&B, Sherrif Winslowe House, keken we vertwijfeld naar de buitenkant. Verveloos, rotzooi om het huis, een ingevallen schuur, etc. Dat hebben wij weer dachten we. Vrouw des huizes en dochter kwamen direct naar buiten om ons te begroeten en ons de kamer te laten zien. We wisten niet wat we zagen. Een prima onderhouden huis, van alle gemakken voorzien, een prima slaapkamer met een zo mogelijk nog grotere badkamer met een Jacuzzi voor twee personen, we wisten niet waar we moesten kijken. Een prima onderkomen voor de komende nacht dachten we zo!

Ik heb vanmorgen overigens nog even met een echte truck driver zitten praten en hij kon zich nauwelijks voorstellen dat wij (lees Niek en ik) zo verzot waren op hun grooooote trucks. Die in Europa waren veel mooier en beter! Alle technologie die wij in Europa in de trucks stoppen met betrekking tot brandstofverbruik en emmissie van CO2 komt pas over een paar jaar ter beschikking in de US en Canada. Belangenbehartiging van de oliemaatschappijen heet dat! De machine van de truckdriver die ik sprak had een vermogen van 480 PK en was een ouderwetse diesel (terwijl de truck pas twee jaar oud was!) Nee, jullie Scania’s, dat zijn pas trucks!

Ans heeft nog gauw even een wasje in de wasmachine gestopt en probeert nu de droger aan de praat te krijgen. Zo meteen een lekker glas wijn en dan naar bed of jacuzzi/bed!

Groeten uit Woodstock en wij lezen met veel plezier AL jullie reacties!

PS Ad, nog gefeliciteerd met je verjaardag. 60 is niet niks, dat we het vergeten waren wijten we maar aan het tijdsverschil! Wij nemen er vanavond een!

Mick en Anja, morgen/vandaag succes met het huis!