Als een volleerde Heidi van de berg....of niet?

Vakantie betekent voor ons ook een beetje uitslapen. In plaats van kwart over vijf op en half zes in de auto is het zonder agenda heerlijk om je zo rond half acht nog eens een keer om te draaien en te denken:'Het kan nog wel even' Vanmorgen niets van dat alles. Om zeven uur ging de wekker, Ans er uit, onder de douche want haar skileraar zou om kwart over acht klaar staan beim Talstation. En die (ook al is hij 60 jaar) kunnen we niet laten wachten. Terwijl de lucht van douche fris zich vermengde met de heerlijke lucht van verse croissants heb ik even de neus buiten de deur gestoken om iets van de buitencondities mee te krijgen. Brrrrr. erg koud en ook nog erg donker. Maar goed, het ontbijt was prima en vol goede moed vetrokken wij naar het Talstation. En daar zat Batista al te wachten. Onze gastheer in het hotel keek overigens vanmorgen wat vreemd op toen Ans vertelde dat ze les kreeg van ene Batista, hij moest heel diep nadenken en opeens brak het licht door, het was Batista Fleuri. Sehr gut, sehr erfahren, (ja, ja, net als een oude vos, verliest wel zijn haren maar niet zijn streken!). Vanaf dat momnet heette Batista bij ons gewoon Jan Bloem.

Jan nam ons mee naar boven(ik ben mee gegaan als spazierganger)en probeerde Ans een beetje over haar angst heen te helpen. Heel rustig en bedaard nam hij haar onder zijn hoede en ik heb ze maar alleen gelaten om de druk niet al te groot te laten zijn. En ja hoor, na twee uur kwam Anna (ook hier heet ze zo, veel gemakkelijker) als een volleerde Heidi van de berg afsuizen. Nog wel wat onwennig op de steile stukken, maar voor de rest ging het prima. Vervolgens heerlijk genieten van de zon en na een bord frites met Wienerli de onontkoombare Gluhwein. Heerlijk zittend in de zoin dachten we: Dit is het echte leven, volop genieten dus! Ondertussen zagen we ook de kinderklasjes aan ons voorbij trekken, wat altijd een genot voor oog en oor is. Al kwebbelend gaan ze in schuss (ploeg)achter de skileraar aan terwijl ze overal oog voor lijken te hebben behalve voor de techniek. Heel mooi om te zien. Volgend jaar moet Niek maar met ons mee gaan!

Jan Bloem is overigens een hard werkende boer met melkvee en hij vertelde dat het een hard bestaan is. In de winter moet hij met lessen het echte inkomen verdienen, in de zomer is het hard werken op de boerderij. Zeker geen vetpot. Doordat hij in het verleden zo veel prive les had gegeven had hij de mogelijkheid gehad om al zijn 4 kinderen naar een internaat te sturen om daar goed de talen te leren. Hier in Disentis (waar ze retro romaans spreken) was hij (en dus ook zijn kinderen) door zijn huwelijk met een Belgische vrouw toch een beetje een buitenbeentje, vandaar een andere school.

Weer terug na een ski en gluhwein ervaring vond Ans dat het in ons apartement toch ook een beetje Kerts moest zijn. De zeer originele vetplant in onze kamer is nu verruild voor twee kerstbomen. En Ans zou Anna niet zijn als het geen design bomen waren......

Nog wat foto's van vandaag maken het beeld weer compleet. Morgen weer een nieuwe dag en met dat hogedrukgebied in de buurt belooft het ook weer een prima dag te worden!