Piepers en het raadsel van de megaverpakking

Sherrif Winslow deed vanmorgen prima zijn best en voorzag ons van een heerlijk voedzaam ontbijt! Zelfgebakken brood (geen klef fabrieksbrood) en lekkere eieren met spek. Volgend jaar moesten we zeker terugkomen! In ieder geval een adres om te onthouden, prima kamer, prima verzorging, aardige mensen. Sherrif Winslowe B&B in Woodstock. Op weg naar Sherbrooke. Omdat we niet de juiste papieren voor de auto bij ons hadden konden we niet via de US naar Sherbrooke maar moesten via de grensstreek New Brunswick-US naar Quebec. Wat een prachtige tocht. Ondanks dat de regen ons zo nu en dan parten speelde kwamen we door een zeer wisselend landschap, wat Canada dan ook het land van de 1000 landschappen maakt. Net boven Woodstock begonnen de aardappelvelden. Kilometers en nog eens kilometers aardappelplanten. Hier komen dus de piepersnijers vandaan! Opeens zie je het landschap veranderen, er komen meer huizen langs de weg en er verschijnt industrie. Dat houdt overigens even snel op als het is begonnen en wij rijden weer door een landschap dat zich karakteriseert door hectares met Kerstbomen. Hele mooie vergezichten en vooral hele rustige snelwegen. Het laatste stuk richting Sherbrooke hebben we niet via de snelweg gereden maar via de provinciale weg. Ook daar weer heel veel verschillen en hele mooie vergezichten. Maar wel altijd de karakteristieke stapels hout langs het huis. Hoe het huis er ook uitziet.

Herinneren jullie je nog het belasting college van een paar dagen geleden? Een van de regels verklaart ook waarom veel voedingsmiddelen vaak in grootverpakking worden aangeboden. Koop je 1 muffin, dan is het voor plezier en moet je er belasting over betalen. Koop je 6 of 12 muffins, dan is het voeding en rust er geen belasting op. En dat geldt dus voor nagenoeg alle voedingsmniddelen, dus vandaar de megaverpakkingen.

Het B&B in Sherbrooke (Charmes de Provence) is weer prachtig. Een mooi landhuis midden in Sherbrooke (qua grootte te vergelijken met Arnhem) met een heel aardig typisch Frans gastvrouwtje! Tres joli!

Vanmorgen trouwens onderweg ook nog even een bezoek gebracht aan de langste overdekte brug ter wereld! Het verhaal van de Bridges of Madison County kwam weer helemaal terug!

Het voetbal leeft hier wel en niet, het is heel individueel. In Ottawa hadden we een ober die zelf voetbalde en helemaal voor Frankrijk was, op veel andere plekken keken ze je aan of ze water zagen branden. De kranten wijden er ongeveer een kwart pagina per dag aan en dat is het eigenlijk wel!

We gaan nu naar Da Toni, mogen jullie raden wat hij serveert! Morgen weer naar Bailley, feels almost like coming home!

Groeten