Bijna thuis?

Sherrif Winslowe waarschuwde ons gisteren al: Pas op voor de Quebecse autobestuurders, ze rijden de vouwen uit je broek! Dat was geen loze waarschuwing. Sinds we gisteren in de richting van Quebec reden en zeker toen we gisteravond van een heerlijk Italiaans diner genoten op het terras, met uitzicht op een druk kruispunt (wat een beroerd leven he) konden we het Quebecoise verkeersgedrag van nabij aanschouwen. Heel veel bling bling auto's, boenke boenk uit de open ramen en veel getoeter en zelfs voor de eerste keer in Canada de opgestoken middelvinger. Toen we vanmorgen richting Ontario gingen kon ik met mijn dikke Chevy Suburban (8 cilinders en 220 HP) even lekker op zijn Nederlands door Sherbrooke rijden op weg naar de snelweg! Toch wel weer even lekker!

De tocht naar Ontario ging voor het grootste gedeelte over de snelweg, we hadden tenslotte meer dan 600 KM te overbruggen. Hat laatste gedeelte (vanaf een uur of twee vanmiddag) hebben we via de binnen wegen gedaan. Gaf de snelweg weer uitstekende mogelijkheden om aan Niek zijn grote vrachtwagenboek te werken, op de binnenwegen kwamen we weer prachtige dingen tegen. Gelukkig werd het ook droog en ging de temperatuur wat omhoog dus konden we er volop van genieten. Tijdens die tocht kwamen we ook weer mennonieten tegen. Die zie je nog vrij veel in Ontario. Ze doen alles nog met paard en wagen en gebruiken in principe geen gas en electra. Daar zie je wel wat verandering in komen, bij sommigen zie je de electriciteitsdraden naar de stal lopen, bij sommigen zie je ze ook in de richting van het huis lopen. Leuk om te zien is wanneer ze ook het land met paard en werktuig bewerken.

Vanavond met Tony en Bailley een wandeling in het park gemaakt. Gewapend met Autan, want de muskietos komen met hordes op je af! Toch wel lekker na de hele dag in de auto zitten.

Morgen meer, groeten uit Orillia!