Fietsen, cruisen en golfen

Vandaag een heerlijke zonnige dag in Orillia. Na het yammy ontbijt van Tony hebben we het plan opgevat om een cruise over het meer te gaan maken. De tocht naar de boot deden we dit keer niet met de auto maar met de geleende fietsen van Betty en Tony. Zij zijn ongeveer 2/3 van onze lengte, dus je kunt je een beetje voorstellen hoe wij op de fiets zaten. Gelukkig (of jammer voor jullie) zijn daar geen foto's van. Toen we kaartjes kochten voor de boot werd ons ernstig afgeraden om de boot van 12 uur te nemen. We zouden dan met 105 10-jarigen op de boot zitten, die allemaal hun laatste schooldag gingen vieren. Wij zijn ondertussen niet voor een kleintje vervaard en namen de boot van 12 uur! Prachtig om mee te maken, wat een gekwebbel en toen het sein: De kantine is open! doorkwam stond er binnen enkele seconden een enorme rij met kinderen die allemaal hun dollars om wilden zetten in koffie (daar deden ze dan minimaal 6 suikerklontjes in), chocolade of chips. De barmedewerkster vertelde ons na afloop dat ze wel 4 keer naar het magazijn had moeten lopen om bij te vullen. Van de cruise over het meer hebben de meesten niet veel meegekregen. DE cruise op zich was overigens prima, veel gezien, hele mooie huizen aan het water, de enorme oppervlakte van Lake Simcoe nu eens echt vanaf het water ervaren, het was genieten.

Na de cruise hebben we het om het meer Couchici (aangrenzend aan Lake Simcoe) verder gefietst. We hebben nog even gedacht aan een tussenstop met een glas wijn, maar toen zagen we de ondertussen in deze regio bekende onweerswolken opkomen. Hoogste versnelling, doortrappen en we waren nog niet binnen of het onweer barstte los met wind, hagel en veel regen.

Dit hield gelukkig na een uurtje op en de zon begon weer te schijnen. En met de zon komen dus ook weer de muskietos. Alleen met veel Autan konden we buiten lopen. Bailley had ook wat beweging nodig dus werd en gegolfd. Bailley weet al wat er komt als je de golfclub pakt en staat al klaar om de bal te halen, het liefst uit het water!

Gisteren hebben we jullie nog iets verteld van de Mennonieten. Voor de geinteresseerden:

De mennonieten zijn vergelijkbaar met de Amish, een strenge sobere levensstijl wordt nagestreefd. Dit betekent dat muziek, sport, dansen, kunst en dergelijke niet zijn toegestaan. Techniek wordt maar mondjesmaat toegelaten in deze gemeenschappen, elektriciteit is niet toegestaan en men verplaatst zich met paard en wagen. Trekkers en andere machines worden alleen voor nuttige toepassingen gebruikt en zeker niet om te reizen. Dit omdat de Mennonieten altijd de keuze willen hebben om totaal zonder techniek te leven, en er niet afhankelijk van te worden. De kinderen leren op school alleen bijbelkennis en rekenen, lezen en schrijven, de mensen in deze gemeenschappen hebben dus geen kennis van geografie en geschiedenis. Ze spreken onderling Dietsch, de mannen kennen vaak wel de lokale taal, de vrouwen niet. Dit wordt gedaan om de drempel te verhogen om de gemeenschap te verlaten. Aangezien de gemeenschappen erg geïsoleerd liggen en contact met de buitenwereld schuwen, is inteelt een groot probleem. De mennonieten zijn de oudste doperse kerk. Ze zijn vernoemd naar de Friese priester Menno Simons, rond 1540. Hij was een katholieke priester totdat hij zag dat een baptist werd neergeslagen om zijn geloof. Vanaf dat moment werd hij een belangrijk voorvechter van de Doperse stroming.

Voor morgen hebben we het Cosmotoronto hotel geboekt op aanraden van Nick. Mrogen dus een verslag van de reis naar en ons verblijf in Toronto! (en volgens ons komen we precies op tijd terug, want hoe moet het nu met Nederland nu het kabinet is gevallen en Oranje geen wereldkampioen wordt en Guus tot overmaat van ramp ook niet in de 1/4 finale zit!)
Groeten