Bliksem en overspel

De dag begon met de worst van de mannen. Mooi dun gesneden en, dat moet gezegd worden, heerlijk van smaak. Traditionele Italiaanse salami die de gehele dag bij je blijft. Buiten ontbijten is toch wel het ultieme gevoel van vakantie, heerlijk in alle rust tussen de datura’s en de lavendel, de vlinders en Pasta die zo nu en dan miauwend langs loopt in de hoop dat ie op schoot mag zitten of een stukje salami kan pikken. Maar daarbij het gevoel dat helemaal niets hoeft en de dag nog voor je ligt is top. We hebben gisteren dan ook echt niets gedaan. Heerlijk aan het zwembad gelegen, onze boeken er bij gepakt en de dag aan ons voorbij laten gaan.

Tegen het einde van de middag begonnen we een beetje ontwenningsverschijnselen te vertonen en via telepatisch weg had Natasja dat al begrepen en voor we het wisten stond er een heerlijke fles witte wijn voor ons klaar. Gaf ons direct de mogelijkheid om een beetje in te drinken voor het avondmaal. Pizza’s bakken stond er op het programma. Ed had de pizza oven al opgestookt en na kennis gemaakt te hebben met de andere gasten en genoten te hebben van een aantal primo’s kregen we les in pizza bakken. Erg leuk om te doen en erg lekker. En natuurlijk ook erg gezellig om met zijn allen met de bliksen en donderbuien aan de andere kant van de berg buiten te zitten. En de semifreddo als toetje was een prima afsluiting van de dag.

Natuurlijk komen er tijdens zo’n avond aan tafel met zijn allen waarbij de wijn rijkelijk vloeit ook de nodige verhalen over tafel. Zo brachten de relmuizen direct het verhaal van de Vlaamse delicatesse waterkonijn, de mollen in de tuin het voorjaar bracht Natasja op het idee om er een jasje van te maken (zouden we er wel heel veel nodig hebben) en de donder en de bliksem het onwaarschijnlijke verhaal van de geitenhoeder in de Borgo. Er schijnt vroeger in de Borgo een familie te hebben gewoond die er hier een kleine boerderij met geiten op na hield. Dat ging allemaal goed tot vader aan de drank raakte en de kudde geiten verwaarloosde. Op een dag kwam er een vreemdeling aan de poort die zich bij de vrouw des huizes aanbood als geitenverzorger. Terwijl zij het verhaal aanhoorde en zo nu en dan achterom keek naar haar echtgenoot die weer laveloos tegen de voertrog aanlag besloot zij de vreemdeling in dienst te nemen. Het feit dat het een zeer aantrekkelijke jonge man was maakte de keuze voor haar nog een stuk makkelijker. En jullie voelen het al, de geitenhoeder deed uiteindelijk meer dan alleen de geiten verzorgen. Maar wat heeft dat nu met donder en bliksem te maken zullen jullie je afvragen? Welnu, op een avond waarbij het weerlicht niet van de lucht was, bedreven de geitenhoeder en de vrouw des huizes de liefde. Plots werd de geitenhoeder getroffen door de bliksem, zijn ogen gaven licht, zijn haren stonden recht overeind en met een smak werd hij tegen de muur aan geworpen. Daar verpulverde hij, en tot op heden staat zijn afdruk nog steeds op een van de muren van de Borgo en wat Ed en Natasja ook doen, welke verf ze ook gebruiken, de afdruk komt steeds weer terug.

Ik ben jullie nog het verhaal schuldig van de scheve kozijnen. Nadat de maat was doorgegeven aan de plaatselijke smid werden op een dag de kozijnen gebracht. toen ze allemaal boven waren hoorde Natasje de smid tegen zijn hulpje zeggen: Je hebt de wijn en het water toch ook wel meegenomen hè? Even later zagen ze inderdaad in een van de openingen een fles water en een behoorlijke fles wijn staan. Nu is dat nog niet zo erg maar zo tegen half tien begon de smid al aan de wijn en hoe verder de dag vorderde hoe leger de fles wijn en hoe schever de kozijnen. Een klusje die de volgende keer maar aan de Nederlandse smid wordt overgelaten.

Vandaag weer heerlijk niets doen, onzin verzinnen voor het verhaal van morgen envanavond eten bij de Burgemeester. Een prima vooruitzicht. Overigens er wordt nu een relmuis vetgemest, wie weet is hij op tijd dik genoeg om er nog van te genieten.