De eerste ontmoeting

Op luchthaven hadden we ruimschoots de tijd om nog wat informatie over het truffels zoeken en specifiek de truffels uit de Piemonte tot ons te nemen. Tijdens het lezen stuitten we op een artikel in de Gazetta della Alba dat er in de buurt van Vesime en Cortemilla vreemde zaken waren geconstateerd. In een gebied waar heel veel truffeljagers hun witte truffel dachten te treffen was een helblauwe rugzak gevonden met daarin het paspoort van een bevallige Engelse schoonheid (ja, ze bestaan echt). Van Rosie was echter geen spoor en ondanks zoektochten en aanplakbiljetten in de gehele omgeving was eer niets dat aan haar aanwezigheid herinnerde. een compleet raadsel dus. In de Gazetta werd iedereen dan ook opgeroepen om goed om zich heen te kijken en elke mogelijke aanwijzing richting Rosie op de gevoelige plaat vast te leggen en aan de Carabinieri te melden. Dat hadden wij weer, net in het gebied dat Guiseppe van Il Cafi had uitgekozen om samen met ons naar truffels te zoeken. Het zou eens een gewone vakantie worden. n een prima vlucht was het ophalen van de huurauto weer een Italiaans spektakel stuk van jewelste. Alsof we de miljoenen van de Lotto hadden gewonnen kondigde de medewerker van Avis aan dat wij een grote `mercedes toegewezen hadden gekregen. Wat een geluksvogels waren wij toch. Tot even later zijn collega met veel arm en hoofdgebaren binnenkwam en het toch niet door kon gaan en het dus maar een Kia Sportage moest gaan worden, maar wel het nieuwste model. Duidelijk teleurgesteld ging de eerste medewerker de papieren weer verder invullen tot hij op een moment een kreet van verrukking slaakte, aankondigde dat hij een fout had gemaakt en dat het toch de Mercedes kon worden. Sleutels werden overhandigd, hij liep mee naar de auto, zoende Ans nog net niet en liet ons achter zonder enige instructie. Na wat gepuzzel reden we over de Autostrada richting Piemonte. Lunchen bij Tra la Terra et il Cielo in Moasca, wederom voortreffelijk en daarna op naar de Borgo.

Ter hoogte van Vesime zagen we de eerste truffel- en paddestoelenjagers al langs de weg lopen. Het seizoen had zijn aanvang genomen. Opeens schrokken we van een verwilderd gezicht dat plotsklaps uit het struikgewas te voorschijn kwam en wat verdwaasd om zich heen keek. Vreemd detail was dat hij, voor zover wij het in de gauwigheid konden zien, een sjaaltje met de beeltenis van Neil Diamond om had. Waar we al niet op letten. Snel doorgereden richting Borgo waar we al snel lekker in de zon samen met Natasja en Ed van een heerlijke Borgo Maragliano konden genieten. We voelden ons weer thuis.

****************
Stukje voor stukje onderzocht Guiseppe de bodem onder de eik waar een van zijn labradors was aangeslagen. Zou hij hier dan de zo gewenste witte truffel aantreffen? Met zijn truffels krapte hij beetje bij beetje de grond weg, aarzelend na iedere voorzichtige poging om elk risico van beschadiging van de mogelijke truffel uit te sluiten. In de buurt, waar hij toch een beetje als zonderling te boek stond, noemden ze hem ook wel de treuzelaar. maar aan de andere kant stond hij toch ook wel bekend als de beste truffelzoeker van Cortemilla. Na een laatste poging trof hij een hele kleine =zwarte truffel aan, helaas, het was niet de witte waar hij op gehoopt had. Net wilde hij de kleine truffel in zijn truffelzak doen toe hij niet zo heel ver weg geluid hoorde. Een heldere stem zong wel een heel bekende song uit de jaren 60. De gedachten van Guiseppe gingen terug naar die tijd waarin hij nog een onbezonnen leven leidde. Sex, drugs and Rock and Roll, dat waren nog eens tijden. En terwijl hij langzaam wegdroomde naar die tijd, zittend onder de eikenboom met zijn twee labradors naast zich, stierf het geluid van de heldere zingende stem langzaam weg.

***************

Gisteravond heerlijk gegeten bij Frankino, een echte Italiaanse Pizzeria. Nu op naar het ontbijt en genieten van een heerlijke zonnige dag! Voorspeld is dat we de 25 graden gaan halen!