Cracklin Rosie

De truffeljacht is uitgesteld tot a.s. zondag. Het weer hier in de Piemonte is de afgelopen periode zo droog geweest dat de ontwikkeling van truffels eigenlijk heeft stilgestaan. Na zevenen wordt ook hier de ruk van het water afgehaald, wagens met drinkwater rijden af en aan om op lastig bereikbare plekken bewoners van water te voorzien, etc. Zo droog als nu is het de afgelopen jaren nog niet geweest en voor de komende periode wordt hier ook een Romeinse Zomer voorspeld, met temperaturen van 24 graden en meer zonder enig regen van betekenis. Het lijkt dan ook een slecht truffeljaar te worden, maar a.s. zondag gaan we toch op jacht, zal ons benieuwen.

**************
Al dagen hield hij Rosie in het oog. Bij het inchecken in de Borgo had hij haar naam opgevangen en direct opgeslagen in combinatie met het prachtige gezicht en de enorme bos rode krullen die als een stralenkrans in het zonlicht om haar mooie gave gezicht danste. Snel wendde hij zijn hoofd af, net op tijd om haar niet te laten schrikken van zijn ongeschoren gezicht en zijn gehavende handen door het de hele dag bomen zagen in het bos. Terwijl hij zich omdraaide om weer aan het lastte stukje van het bosonderhoud te beginnen hoorde hij haar nog in het Engels zeggen dat zij de omgeving hier zo prachtig vond en zeker de komende periode een paar mooie wandelingen ging maken. Haar wandelschoenen en de rode rugzak had zij in ieder geval al in haar bagage meegenomen. Dat was goed om te horen dacht hij, op die manier zou hij haar nog zeker wel een keer kunnen ontmoeten als hij in het bos aan het werk was. Met het beeld van Rosie in zijn gedachten liep hij het bos weer in en nam de motorzaag weer ter hand om een van de laatste zieke kersenbomen om te zagen en in kleine stukken naar de houtopslagplaats te brengen.

Terwijl hij de zaag op volle toeren liet draaien, de ene na de andere dikke tak naar de grond liet verdwijnen, dwaalden zijn gedachten steeds af naar de mooie Rosie. Zo erg had hij het nog nooit gehad. Natuurlijk, hij had wel vaker een oogje op een andere vrouw gehad maar het leek wel of de aanblik van deze Rosie zich als een virus door zijn lichaam had verspreid en niet van plan was om zijn lijf te verlaten. Met een laatste haal van de zaag viel ook de laatste tak van de kersenboom al krakend naar beneden. En meteen schoot er een lied door zijn hoofd, een succesnummer van Neil Diamond, een van de topnummers tijdens zijn concert in The Greek, Cracklin Rosie. Vanaf dat moment liet het lied hem niet meer los en bleef het in zijn hoofd rondspoken.

De volgende morgen ging hij vroeg op pad, kettingzaag gesmeerd en gevuld, op naar de volgende klus. De hele nacht had hij liggen dromen van zijn Rosie, de klanken van Cracklin Rosie op de achtergrond. Zou hij haar wellicht vandaag ontmoeten tijdens zijn werkzaamheden? Uit voorzorg had hij zich geschoren en zich in ieder geval een nieuwe Stihl overall aan getrokken. Gecompleteerd met zijn Stihl pet zag hij er stoer en toch verzorgd uit. Motor gestart en daar ging al weer de eerste tak. De tweede en de derde volgeden snel en voor hij er erg in had was de eerste boom in zijn geheel geveld. Kijkend naar zijn werk zag hij in een keer in zijn ooghoed een rode weerschijn. Het was de rode rugzak van Rosie die hem op nog geen vijftig meter voorbij liep…..
***************

Met Natasja en Ed hebben we gisteren genoten van een diner bij Il Casinasco, een prachtige plek met helaas een hele slechte weg er naar toe. Onderweg werden we nog verrast door een groot wild zwijn dat vlak voor de auto de weg over stak en een klein konijn dat snel een ontsnappingsroute zocht. Voor en hoofdgerecht was dus al geregeld, nu het dessert nog. Maar ook dat kwam goed, als verrassing voor ons 10e bezoek aan de Borgo kregen we een heel speciaal toetje, 10 volte con noi, echt een hele leuke verrassing.