De benzinedop

Super 98 is hier in dit deel van Italie net zo makkelijk te vinden als een hardwerkende Italiaan die zijn afspraken na komt. Moeilijk dan wel niet onmogelijk dus. Aangezien de Elfer toch wel wat lust gingen we op zoek naar een benzinepomp met Super 98. Eerste niet, tweede niet, de derde (een net nieuw geopend groot station wat heel wat deed vermoeden) met een niet werkende bancomat (overigens hier ook geen 98) en geluk bij de vierde. Helaas, geen werkende bancomat en we constateerden tot overmaat van ramp dat we de benzinedop waren verloren tussen de derde en de vierde pomp. Dus maar weer terug naar de derde om de dop op te halen. Gelukkig zag Anna hem langs de weg liggen dus dat probleem was snel opgelost. Terug maar weer naar de vierde pomp en met behulp van twee betrouwbaar uitziende Italianen het nogmaals geprobeerd Helaas, ook hier werd het plastic niet geaccepteerd. Een tip van Natasja om het met contant geld te proberen bleek met behulp van de twee Italianen gelukkig wel te werken. Dus met een bijna volle tank op weg naar Seravalle Strivia waar de topdesigners van Italie hun oude collecties voor weinig in de verkoop gooien. Uiteindelijk viel dat een beetje tegen en zijn we met twee design champagneflesafsluiters het terrein weer afgereden.

Met de kap dicht, voor het eerst tijdens de vakantie omdat donkere wolken zich boven ons samentrokken. Even na Novi Ligure (we hadden er voor gekozen om de snelwegen te mijden terug naar de Borgo) trok het onweer los. Bliksem, enorme regen vergezeld van hagelstenen en waterstromen werden ons deel. Op een gegeven moment zelfs zo erg dat we nog geen 5 meter zicht hadden en op zoek moesten naar een schuilplaats. Gelukkig zag ik vanuit een ooghoek een soort fabriekshal, snel het terrein opgereden en de auto in de loods geparkeerd. Bleken we bij een 'Cooperative' terecht gekomen te zijn waar de wijndruiven van de regio worden verwerkt. Grote containers met wijn van waaruit de plaatselijke bevolking voorzien van 20 liter containers hun wijn haalt. Vanuit onze schuilplaats zagen we de laag hagelstenen toenemen en stroomde het water zelfs de hal binnen. Zo hevig als het begon, zo plotseling was het ook weer afgelopen. Na het kopen van een drietal soorten wijn van deze cooperative zijn we weer op weg gegaan. Onderweg zagen we veel wijnboeren die heel treurig naar hun wijngaard stonden te kijken toen ze de schade van de hagelstenen in ogenschouw hadden genomen.

Teruggekomen op de borgo bleek dat het weer daar ook huis had gehouden. Regen en hagel hadden er onder andere voor gezorgd dat het zwembad weer was overgelopen. Maar geen verdere schade, dus dat viel mee. Samen met Natasja en Ed een van de drie gekochte wijnen geproefd, een verrassende frizzante Rose van drie verschillende druivensoorten, erg lekker (voor de rekenaars: €3,90 de fles!).

's Avonds gegeten in San Giorgio Scarampi. Bleken we de enige twee gasten te zijn naast de eigenaar/kok/kelner/etc. die werkelijk geen woord buitenlands spreekt (en hier ook duidelijk geen moeite voor doet). Maar met ons boekje 'Hoe en wat' en de ondertussen opgedane kennis van het Italiaans kwamen we toch tot de bestelling van de antipasti, de primo en de secundo. Hoop lawaai in de keuken en heerlijk eten. Gezelligheid is anders, maar het was wel weer een bijzondere ervaring. Uitzicht vanuit het restaurant is overigens adembenemend, zeker na een regenbui waardoor vanuit de diverse dalen de damp omhoog komt stijgen. Vandaag een rustige dag aan het zwembad, onze laatste al weer voor we morgen richting Baden-Baden rijden.