Ontboezemingen

We kunnen het toch niet laten om jullie voor we vertrekken naar Baden Baden even onze belevenissen van gisteren te vertellen. Wat begon als een hele rustige dag met alleen het vooruitzicht op zon, lezen en in de avond een diner met een cultureel tintje, eindigde als een dag waar we nog lang aan terug zullen denken.

's Morgens zaten we nog even na te koffieen met Natasja en Ed toe we het op een of andere manier kregen over het feit of vrouwen nu wel of niet twee dingen tegelijk kunnen. En natuurlijk komt dan ook onvermijdelijk het fenomeen inparkeren om de hoek kijken. Wat we toen hoorden tartte alle realiteit. Een van de vrouwelijke gesprekspartners deed de figuurlijke maar ook letterlijke ontboezeming dat ze voor het inparkeren altijd haar BH uittrok. 'Dat was zo beklemmend, met BH kon ze niet inparkeren!'. Dat er na verloop van tijd achter de voorstoel dan ook zo nu en dan een behoorlijk aantal BH's werd gevonden was dan ook geen verrassing. Het moest toch niet gekker worden.

Met dit verhaal in het achterhoofd kon het niet anders of het moest wel een bijzondere dag worden. En dat werd het. Na een aperitivo 's avonds op het plein van Acqui Therme op naar La Loggia, waar we naast het diner verrast zouden worden met pianospel en poëzie. Tijdens het diner (voortreffelijk overigens) werd er al op de piano gespeeld maar tussen twee gangen door werd ons door de organisator (en pianeur) ook gemeld dat we het letterlijk en figuurlijk nog naar een hoger niveau zouden brengen. En dat gebeurde. In ganzenpas na de espresso op naar het door een Italiaanse kunstenaar gerestaureerde stadspaleis van Acqui waar ons naast een rondleiding ook nog een bijzonder concert te wachten stond. Het stadspaleis was erg mooi, daar valt niets over te zeggen. Maar toen het concert. Met zo'n twintig toehoorders kregen we afwisselend pianospel en gedichten te horen (in het Italiaans/Piemontees overigens). Maar daarna gingen ze op de experimentele toer, iets anders kunnen we er niet van maken. de pianeur speelde een aantal akkoorden, die vervolgens gevolgd werden door een via een bijzonder elektronische uitvinding van de kunstenaar klanken variërend van belgerinkel tot orgelgeluiden, daarbij begeleid door het slaan op de piano. Niet om aan te horen, maar wat nog het mooiste was, de hemelse blikken van de pianeur, elke keer als zijn akkoorden werden gevolgd door het geluid van de kunstenaar. Een hele bijzondere ervaring. Als tweede deel stond er ook nog een bezichtiging van een schilderij van de kunstenaar op het programma, dat hebben we met de muziekervaring in het achterhoofd maar overgeslagen door stiekem via de achterdeur te vertrekken.

Een bijzondere ervaring rijker.........