Zwitserse Hoflichkeit
Door: Fred
Blijf op de hoogte en volg Fred
22 Juni 2016 | Zwitserland, Eich
Zwitserse Hoflichkeit
De Zwitsers worden eigenlijk altijd (althans zeker door ons) afgeschilderd als een eigenwijs chauvinistisch volkje. Dat mag zo zijn, maar onze ervaringen van gisteren noodzaken toch om ook de positieve eigenschappen van dit bergvolkje voor het voetlicht te brengen. Uitermate klantvriendelijk in de winkels, bijzonder behulpzaam en gastvrij in de restaurants en koffiebars en heel gastvrij. Maar de ultieme ervaring hadden we in de parkeergarage in Luzern waar de pin automaat buiten werking was en wij (natuurlijk zonder Zwitserse franken) wat hulpeloos om ons heen keken. Een wachtende mevrouw keek naar het totaalbedrag, greep in haar portemonnee en gaf ons de 8,50 SFr. Iets dat je in Nederland niet meer hoeft te verwachten.
In Luzern hebben we ons te goed gedaan aan een heerlijk kopje koffie en met de relmuizen in het achterhoofd een Tom Poes Luzerner art! Na de wandelwinkelroute in Luzern door de regen te hebben bekort weer terug richting Eich. Met heel veel moeite een tafeltje gereserveerd in het hotel restaurant. Alles zat namelijk bomvol en we konden alleen tussen 6 en 8 nog dineren. Aangezien we geen zin hadden om 's avonds nog in de auto te stappen en naar Sempach te rijden zijn we daar maar mee akkoord gegaan. Dus stonden wij om zes uur beneden en werden naar een zijzaaltje geleid waar het helemaal stil was (alleen 5 gedekte tafels met 'Reserviert' er op) en opgestapelde stoelen aan de zijkant. Daar gingen we dus echt niet zitten. Maar goed ook, want tot een uur of half acht kwam daar verder niemand zitten. Uiteindelijk bleek dat ze later besloten hadden deze ruimte bij het restaurant te betrekken en we dus rustig om half acht/acht uur aan de dis hadden kunnen komen zitten. Beetje communicatie stoornis zullen we maar zeggen. Maar uiteindelijk toch weer heerlijk gegeten.
Terug gekomen op onze kamer schrokken we ons wild. Hadden ze ons hier nu ook alk gevonden? Hadden de gemuteerde Italiaanse vrienden hun gewaarschuwd? Op het hoofdeinde van het bed zaten ze ons brutaal aan te kijken, niet van zins om te vertrekken. Met de grootst mogelijke moeite hebben we ze uiteindelijk weten te verdrijven maar we houden ons hart vast voor de ontwikkelingen op relmuisgebied in Italië en Varsseveld. Vanuit beide plekken nog geen informatie maar de aanwezigheid hier baart ons nu al zorgen. Zelfs de Tom Poes in Luzern had niet geholpen.
Vandaag over de Gotthart naar de Borgo, morgen dus weer nieuwe avonturen.
De Zwitsers worden eigenlijk altijd (althans zeker door ons) afgeschilderd als een eigenwijs chauvinistisch volkje. Dat mag zo zijn, maar onze ervaringen van gisteren noodzaken toch om ook de positieve eigenschappen van dit bergvolkje voor het voetlicht te brengen. Uitermate klantvriendelijk in de winkels, bijzonder behulpzaam en gastvrij in de restaurants en koffiebars en heel gastvrij. Maar de ultieme ervaring hadden we in de parkeergarage in Luzern waar de pin automaat buiten werking was en wij (natuurlijk zonder Zwitserse franken) wat hulpeloos om ons heen keken. Een wachtende mevrouw keek naar het totaalbedrag, greep in haar portemonnee en gaf ons de 8,50 SFr. Iets dat je in Nederland niet meer hoeft te verwachten.
In Luzern hebben we ons te goed gedaan aan een heerlijk kopje koffie en met de relmuizen in het achterhoofd een Tom Poes Luzerner art! Na de wandelwinkelroute in Luzern door de regen te hebben bekort weer terug richting Eich. Met heel veel moeite een tafeltje gereserveerd in het hotel restaurant. Alles zat namelijk bomvol en we konden alleen tussen 6 en 8 nog dineren. Aangezien we geen zin hadden om 's avonds nog in de auto te stappen en naar Sempach te rijden zijn we daar maar mee akkoord gegaan. Dus stonden wij om zes uur beneden en werden naar een zijzaaltje geleid waar het helemaal stil was (alleen 5 gedekte tafels met 'Reserviert' er op) en opgestapelde stoelen aan de zijkant. Daar gingen we dus echt niet zitten. Maar goed ook, want tot een uur of half acht kwam daar verder niemand zitten. Uiteindelijk bleek dat ze later besloten hadden deze ruimte bij het restaurant te betrekken en we dus rustig om half acht/acht uur aan de dis hadden kunnen komen zitten. Beetje communicatie stoornis zullen we maar zeggen. Maar uiteindelijk toch weer heerlijk gegeten.
Terug gekomen op onze kamer schrokken we ons wild. Hadden ze ons hier nu ook alk gevonden? Hadden de gemuteerde Italiaanse vrienden hun gewaarschuwd? Op het hoofdeinde van het bed zaten ze ons brutaal aan te kijken, niet van zins om te vertrekken. Met de grootst mogelijke moeite hebben we ze uiteindelijk weten te verdrijven maar we houden ons hart vast voor de ontwikkelingen op relmuisgebied in Italië en Varsseveld. Vanuit beide plekken nog geen informatie maar de aanwezigheid hier baart ons nu al zorgen. Zelfs de Tom Poes in Luzern had niet geholpen.
Vandaag over de Gotthart naar de Borgo, morgen dus weer nieuwe avonturen.
-
22 Juni 2016 - 15:17
Mirella:
Een samenzwering, ik zweer t je!
Er is 1 geluk, roken doen ze in ieder geval niet ;)
Goede reis naar de Borgo. -
22 Juni 2016 - 22:38
Co:
Ze zijn er dus nog.
Nee, niet de rel-of Erdocan muizen. (Die zijn er niet of zijn hoogstens het gevolg van teveel alcoholische versnaperingen. Je gaat dingen zien die er niet zijn).
Ik bedoel de mensen die een ander willen helpen.
Mensen die je gewoon 8,50 SFr geven omdat je een probleem hebt dat opgelost moet worden.
Ik word er blij van.
Ik krijg er hier in Italië het Lourdes-gevoel van.
Goede reis verder
-
22 Juni 2016 - 22:57
Richard:
Hadieansenfred,
Dit is de kat op het spek binden. Zwitserland bezoeken, het land van de kazen, muizen in elke hoek. Maar het zijn geen relmuizen.....het zijn geldmuizen. Ze zijn er wel, je ziet ze niet, zijn bekend maar niemand heeft ze ooit ontmoet. Het enige bewijs van hun bestaan zijn de chocolade muizen die ze her en der achterlaten naar het schijnt.
Aahh Zwitserland, zo kan het ook, je geeft een vluchteling gewoon geld en klaar, niet dat krampachtige Europese gedoe. En na goed doen is het goed eten, daarom zit ook alles vol.
Gelukkig is Borgo in zicht en ligt deze akelige geschiedenis met muizen achter ons.
Ben benieuwd in wat voor een dierentuin jullie nu weer komen.
Groet uit een zeer warm Nederland.
Richard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
