Anna onder de lakens

Dan denk je het laatste verslag geschreven te hebben omdat er tijdens zo een terugreisdag toch niet zo heel veel gebeurd maar dat pakte dit keer geheel anders uit.

Vrijdagmorgen zijn Mick en ik nog op bezoek geweest bij Ampelidae, een biologische wijnboer. Na de film van het bedrijf ten hebben bekeken kwam het aan op proeven. Van de mix van verschillende delen van de wijngaard tot de top chardonnay, Le C. Echt fantastisch, jammer dat er geen winnaars zijn van de prijsvraag want deze was echt de moeite van het winnen waard geweest. Toch maar een doosje meegenomen.

Na een galgenmaal bij de gouden bogen vertrok de Limburgse tak van de familie richting NL en wij samen met Niek en Mirella weer terug naar het kasteel. Daar de koffers en de tassen ingepakt en de woning 'bezemschoon' gemaakt (zo schoon was ie nog nooit geweest) en nog een laatste afzakkertje op het terras onder de kastanjeboom. Op tijd naar bed om uitgerust en voorbereid de tocht om 6 uur 's morgens aan te vangen. Maar dat pakte volledig anders uit. Zo tegen een uur of half drie begon het te onweren. Bliksem en donderslagen, eerst nog in de verte maar opeens, voorzien van heftige windstoten ook rond het kasteel. De ramen klapten open, regen sloeg naar binnen en klappende luiken. Anna bed uit, ramen proberen te sluiten, Mirella op de gang, ik na het afsluiten van het slaapkamerraam op naar het hulpgeroep van Anna die een torenraampje probeerde dicht te krijgen. Dat kregen we gelukkig voor elkaar toen we Mirella opeens hoorden gillen; er vliegt een vleermuis door de gang! En ja hoor, als een kamikazevlieger schoot de vleermuis van links naar rechts door de gang, op naar onze slaapkamer. Daar vloog Anna onder de lakens....... Gelukkig kregen we hem uit de slaapkamer en uit de gang, waar hij is gebleven weten we niet, dat zullen de volgende gasten wellicht ervaren. Onweer trok toen gelukkig ook weg en na een laatste inspectie keerde de relatieve rust weer. Toch nog een paar uurtjes rust.

Na de wekker om zes uur keken we naar buiten en konden we de totale schade in ogenschouw nemen. Ligstoelen in het zwembad, water in de woon en eetkamer, stroom uitgevallen in een deel van het kasteel en een raam in het prive gedeelte er volledig uitgewaaid. Entoen zagen we ook dat er een deel van de kastanjeboom was afgeknapt wat op een haar na onze auto had gemist. Zonder geluk vaart niemand wel zullen we maar zeggen. Mevrouw Borderie (de eigenaresse) kwam op dat moment ook aan om de eindafrekening op te maken en wij hoorden haar al van verre: C'est une catastrophe, une catastrophe......

Tegen zevenen zijn we op weg gegaan en onderweg zagen we overal takken, deksels van vuilnisbakken, bladeren en meer van dat soort afval op de straten liggen. Het had echt huisgehouden (daar konden wij van meepraten).

Terugreis ging heel voorspoedig, onze Tom leidde ons weer langs alle ellende en om kwart voor vier konden we Niek en Mirella weer veilig afleveren in Ede waar Niek direct op zoek ging naar de poezen die hij in la Douce France zo had gemist. Om half vier reden we weer de oprit van ons eigen kasteeltje op. Pip begroeten, koffers uitpakken en nog even nagenieten van een heerlijke week met de gehele familie.