Het gezicht uit het sruikgewas

Jullie zullen wel gedacht hebben: waar blijft nu de dagelijkse bijdrage. Welnu, om de routine niet te verstoren zitten we nu weer in het juiste ritme dat we de afgelopen jaren hebben aangehouden. Anna aan het zwemmen en vroeg in de morgen en ik de slaap uit de ogen wrijvend achter het toetsenbord om jullie van de laatste wetenswaardigheden op de hoogte te stellen.

Want er is nog al weer wat te vertellen. Dinsdag was onze Turijn-dag. Wij hadden ons voorgenomen om daar eindelijk wat Italiaanse cultuur op te doen en de stand te gaan bekijken. Maar jongens, wat waas het warm daar. 38 graden in de schaduw dus een fikse wandeling langs alle culturele hotspots was eigenlijk geen optie. Uiteindelijk hebben we maar (als een echte toerist gekozen voor de hop-on hop-off bus die ons langs alle bezienswaardigheden van Turijn voerde. Hop off en hop on zat er deze keer niet in, het rondje van ongeveer een uurtje was meer dan voldoende en de espresso doppio was daarna meer dan verdiend. Overigens is Turijn wel een prachtige stad. Heel veel mooie arcades, mooie pleinen en parken heel veel standbeelden. Iedere notabele die in het verleden iets in de melk te brokkelen heeft gehad heeft er wel voor gezorgd dat hij of zij in marmer werd vereeuwigd en minimaal een plein of een park naar zich vernoemd kreeg. Het viel ons ook op in gesprekken met Italianen dat zij erg jaloers zijn op ons koningshuis en alles wat daar aan vast zit. Het bezoek van Willem en Max aan Italië deze week staat dan ook in alle kranten.

Na een warme dag Turijn heerlijk Piemontees gegeten in Camilla’s Kitchen en ons voorbereid op de volgende dag, de rest naar de Borgo waar de mysteries zich opstapelen. Dus woensdagmorgen kap[je open, gas er op, weer via de Telepass stroken de autostrada op, wederom Italianen verbijsterd achterlatend en via de prachtige kronkelwegen van de Piemonte op naar de vertrouwde omgeving van de Borgo.

Na een hartelijk welkom door Natasja en Ed hebben we de gebeurtenissen van de afgelopen weken weer eens ven doorgenomen. Diva die een paar maanden geleden met de overblijfselen van Mevrouw de Vries was aan komen lopen, de hitsige herder die zo nu en dan ergens in de buurt werd gesignaleerd, het horloge van Mario en de pijnbank. Als eerste hebben we ons geconcentreerd op het horloge. De eigenaar was ondertussen bekend, maar de vraag bleef natuurlijk hoe dat horloge in de buurt van de vindplaats van Mevrouw de Vries was gekomen. Contact opgenomen met Mario en met hem de vondst van het horloge gedeeld. Stukje bij beetje kwam het verhaal er uit. Tijdens een ochtendwandeling vorig jaar tijdens zijn verblijf in de Borgo werd hij opgeschrikt door een snuivend geluid dat uit het dichte struikgewas vandaan kwam. Plotseling kwam er een verwilderd gezicht uit het struweel vandaan, een gezicht erg gehavend, grote ogen en een paar stompjes van tanden die bloot kwamen te liggen toen er een vervaarlijke grijns op het gezicht verscheen. Een klein sliertje slijm uit een van de mondhoeken maakte het angstaanjagende beeld compleet. Mario dacht nergens over en zette het op een lopen tussen de hazelnoot bosjes door om een veilig heenkomen te zoeken. Tijdens zijn vluchtpoging moet hij het horloge zijn verloren want toen hij aankwam bij de Borgo was hij het kwijt. En hoe jammer ook, het beeld van het gezicht was zo in zijn geheugen gegrift en boezemde zo veel angst in dat hij geen poging meer dorst te ondernemen om naar het horloge te gaan zoeken. Na nog wat bijzonderheden over het gezicht te hebben uitgewisseld werd het ons al ras duidelijk, dit was de eerste confrontatie geweest met de hitsige herder. Hij speelt dus ontegenzeggelijk een rol in de verdwijning van Mevrouw de Vries, hoe kan anders het horloge van Mario bij haar vindplaats terecht zijn gekomen.

Vandaag weer een nieuwe mooie dan om verder op onderzoek uit te gaan. Eerst maar even ontbijten, dan weer de moeilijkste beslissing van de dag (Waar gaan we vanavond eten?) en dan aan een nieuw boek beginnen. Ondertussen uiteraard oren en ogen open houdend om de geheimen van de Borgo op te lossen.