De crash van Gluperti en Spierbundeli

Gisteren weer een prima wijnproeverij bij Borgo Maragliano gehad. Met heel veel enthousiasme vertelde Sylvia haar verhaal. Begin van het jaar hadden zij nog 12 hectare wijngebied er bij gekocht van de buurman die geen opvolger had. Weer 12 hectare chardonnay druif. Daarnaast was er ook een nieuwe loot aan de Maragliano stam, een Riesling. 4 jaar geleden hadden ze wijnstokken vanuit Duitsland geïmporteerd en geplant en die hebben in 2017 voor de eerste oog gezorgd. Ook die moest natuurlijk geproefd worden. Mooie volle Riesling met een beetje aarde smaak die verdween toen we de tweede slok namen. Maar we kwamen natuurlijk voor de heerlijke spumantes, van de Brachetto tot de Moscato d’Asti en de top chardonnay met 20% Pinot Noir. Natuurlijk konden we ons niet bedwingen en staan nu weer voor de uitdaging hoe we de 18 flessen in de 911 krijgen. Aangereikte oplossingen als een aanhangertje of Ans met de trein naar huis zien we niet als echt realiseerbare mogelijkheden. Sylvia vertelde ons overigens ook nog dat het steeds moeilijker wordt om personeel te vinden voor de pluk. Heel veel Italianen vetrekken naar de omringende landen omdat de secundaire arbeidsvoorzieningen daar veel beter zijn en ook de lonen hoger liggen. Tijdens de pluk komen er bussen vol uit Macedonie om de nodige arbeidskrachten af te leveren. Misschien een mogelijkheid om in september nog eens een week naar Italië te gaan? Ook werd er nog iemand gezocht om de riserva chardonnay spumante te ‘keren’. Deze hele speciale Chardonnay moet met de hand worden gekeerd om het sediment langzaam in de hals van de fles te krijgen. Dit handwerk is ondertussen overgenomen door fantastische machines, voor de Riserva willen ze het echter nog op de traditionele manier doen. Jullie zien het, werk genoeg….

Op de terugweg met de hele groep pizza gegeten bij Frankino, waar je bij binnenkomst denkt, is dit het nu, maar via een nauwe opening in een zaaltje komt waar uiteindelijk toch wel hele lekkere pizza’s worden uitgeserveerd.

*******
Pirampi zag dat het meisje waar hij zijn oog op had laten vallen in de gaten kreeg dat hij naar haar keek. Hij zag een verschrikte reactie en voor hij er erg in had was zij verdwenen tussen de andere festival bezoekers. Op een of andere manier zei iets in hem dat hij contact met haar moest zien te krijgen en hij besloot om Gluperti en Spierbundeli achter haar aan te sturen en niet op te geven voor hij haar gegevens had om contact met haar op te nemen. Na enig tegenstribbelen (ze konden de prins toch hier niet alleen laten) vertrokken beide mannen op zoek naar Anjer. Zichzelf een weg banend door het publiek zagen ze in de verte een zwarte Daimler met een dikke stofwolk achter zich de weg opdraaien waarbij de achterdeur met een klap werd dichtgesmeten. In een flits konden ze nog net een glimp opvangen van een blonde lok haar en een lichtroze jurk, een indicatie dat ze achter de juiste aanzaten. Snel spurtten zij naar hun dikke Mercedes AMG en zetten de achtervolging in. Lastig, omdat her en der auto’s geparkeerd stonden en zij al zigzaggend zich een weg moesten banen. Cruciaal was de kruising bij Fortetto de la Luja, waar links of rechts de keuze was. In een fractie van een seconde namen zij het besluit om rechts aan te houden in de richting van Loazollo. Nu maar hopen dat dat de juiste richting was. Het gas ging er op en nietsvermoedende inwoners van Loazollo stoven aan de kant en maakten woeste gebaren naar de voortrazende Mercedes. In een van de haarspeldbochten konden ze iets naar beneden kijken en zagen ze nog net de achterbumper van de Daimler uit het zicht verdwijnen. We zitten gelukkig op de goede weg zei Gluperti en spoorde Spierbundeli aan om het gas nog maar iets verder in te trappen. Tenslotte was er aan het einde van de weeg wederom de cruciale keuze van links of rechts, kreeg de Daimler meer dan 500 meter voorsprong dan zouden ze hem zeker kwijtraken als ze de verkeerde keuze zouden maken. Spierbundeli liet zich dat geen twee keer zeggen en zette al zijn ervaring in om de afstand tussen hun en de Daimler te verkleinen. Helaas had hij zich een bocht verrekend en nat na een scherpe bocht naar links werd hij verrast door een scherpe bocht naar rechts. Met gierende banden probeerde hij in alle macht om de zware Mercedes op de weg te houden maar voor hij het wist raakte het linkervoorwiel in de berm en kiepte de Mercedes de afgrond in. Met een ijzingwekkende schreeuw van Gluperti stortte de Mercedes een dertig meter naar beneden. Met een duizelingwekkende vaart tolden ze een paar keer om hun as en klapten hun hoofden tegen ramen en deurstijlen. Opeens werd het stil om hun heen en werden ze zich bewust van hetgeen hun overkomen was. Spierbundeli had een flinke jaap over zijn voorhoofd en Gluperti had naast een bloedneus een flinke snee over zijn neus. Gelukkig hadden zij de crash overleefd, maar Anjer waren zij uit het oog verloren. Hoe zou Pirampi daar op reageren? Zou dit het einde van hun carrière betekenen?

********

Vanavond gaan we eten bij Il Cafi, het restaurant van de man waarmee we vorig jaar een poging hebben gedaan om truffels te zoeken. Een restaurant met een ster dus het zal ons benieuwen. We houden jullie op de hoogte.